Trzy czwarte Polaków nie wie, czym jest interpłciowość

Jak wynika z badania, przeprowadzonego na zlecenie firmy Babbel, platformy do nauki języków obcych, aż 77% Polaków nie wie bądź nie ma pewności, co oznacza termin „interpłciowość”. Pomimo szacunków ONZ, które mówią, że 1 na 500 noworodków rodzi się z nietypowymi zewnętrznymi cechami płciowymi, osoby interpłciowe to wciąż jedna z najbardziej niezauważonych i dyskryminowanych grup w Polsce. O tym, dlaczego nasze myślenie o płci biologicznej nie zawsze jest właściwe, opowiada Magda Rakita, interpłciowa aktywistka, współzałożycielka Fundacji Interakcja w najnowszym videocaście, który powstał w ramach kampanii „Słyszysz przemoc. Usłysz nas”.

Interpłciowość to termin, który odnosi się do sytuacji, w których różne cechy (m.in. chromosomy, ustrój hormonalny, wewnętrzne i zewnętrzne narzędzia płciowe) nie wpisują się w utarte definicje ciał męskich lub żeńskich. Interpłciowość dotyczy zatem tego, jak jest zbudowane i funkcjonuje nasze ciało i tym różni się od tożsamości płciowej czy orientacji seksualnej. Jak podaje ONZ, procent osób interpłciowych na świecie wynosi ok. 1,7 proc. społeczeństwa, czyli szansa spotkania takiej osoby to 1 na 50. Pomimo, że jest to liczba porównywalna do odsetku ludzi o rudym kolorze włosów, wciąż zbyt mało Polaków wie, czym jest interpłciowość.

Interpłciowość – temat tabu?

Jak pokazują badania, tylko 23 proc. Polaków deklaruje, że zna pojęcie interpłciowości i wie, co ono oznacza. Co piąty ankietowany (21 proc.) przyznał, że słyszał o nim, ale nie zna jego znaczenia. Z kolei co trzeci Polak nigdy się z nim nie zetknął (32 proc.), a co piąty (24proc.) nie wie bądź nie ma pewności, co do jego definicji. Najliczniejszą grupą, która ma świadomość, czym jest interpłciowość, jest grupa z przedziału 18-24 lata. Najmniej o pojęciu wiedzą Polacy w wieku 35-44 lat.

Powyższe liczby wyraźnie pokazują, że pomimo grupa osób interpłciowych na świecie jest relatywnie duża, osoby interpłciowe narażone są na dyskryminację i przemoc. Jednym z najpoważniejszych problemów są tzw. operacje „normalizujące płeć”. Choć międzynarodowe organizacje uznają je za nieludzkie traktowanie, a niektóre państwa wręcz ich zabraniają, w 2021 r. w Polsce na dzieciach poniżej 16. roku życia wykonano niemal 7 tysięcy takich operacji. Udostępnione przez Ministerstwo Zdrowia statystyki co do liczby operacji pokazują, jak powszechne jest występowanie zróżnicowanych cech płciowych wśród całego społeczeństwa¹. Jak podkreślają aktywiści, dokonanie tego typu zabiegu chirurgicznego jest nieodwracalne. Nie powinno zatem mieć miejsca, dopóki pacjent lub pacjentka sam nie podejmie takiej decyzji.

Słyszysz przemoc – usłysz nasze historie: Magda Rakita

W ramach akcji „Słyszysz przemoc. Usłysz nas.” powstała seria videocastów, w których Miłosz Przepiórkowski, wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Lambda Warszawa, porusza temat agresji, przemocy słownej i podejścia społeczeństwa do osób LGBTQIA+ w rozmowie z ambasadorkami i ambasadorami akcji.

W najnowszym videocaście Magda Rakita, aktywistka, współzałożycielka Fundacji Interakcja, opowiada o swoich doświadczeniach dyskryminacji i przemocy, jaka spotkała ją w związku z interpłciowością. Rozmowa dostępna jest na stronie kampanii.

– Pomimo rzekomych postępów w medycynie i w opiece, wsparciu psychologicznym, wydaje się, że wiele osób jest traktowanych tak, jak 10, 20, 30 lat temu i pozostawieni są sami sobie, bez żadnego wsparcia psychospołecznego. Jeżeli chodzi o ruch osób interpłciowych, przede wszystkim walczymy o naszą akceptację w społeczeństwie i uświadomienie, że takie osoby, jak my istniejemy i to jest OK. – podkreśla Magda Rakita, Prezeska Fundacji Interakcja

– Tak niski wynik dotyczący interpłciowości ilustruje brak zrozumienia dla tej społeczności. Osoby interpłciowe były i są wciąż narażone na dyskryminację. Nasza akcja ma na celu nie tylko zwrócenie uwagi na różne formy przemocy, ale także edukowanie społeczeństwa w dziedzinach, w których wciąż brakuje nam dostatecznej wiedzy – mówi Piotr Wojsznis, ekspert Babbel.