Recenzja książki „Wywierzysko” Kingi Wójcik

„Wywierzysko” autorstwa Kingi Wójcik to intrygująca powieść kryminalna, która umiejętnie łączy napięcie, złożone relacje międzyludzkie oraz wątki psychologiczne. Autorka, znana z serii o komisarz Lenie Rudnickiej, tym razem przedstawia drugą część cyklu z detektywem Aleksandrem Zamojskim i policjantką Romą Sulecką, oferując czytelnikom wciągającą, wielowątkową opowieść.

Fabuła i motywy

Piętnaście lat temu zaginęła bez śladu pięcioosobowa rodzina. Dziś seniorka rodu, przekonana, że niedawno widziała swojego zaginionego wnuka, prosi o pomoc prywatnego detektywa Aleksandra Zamojskiego. Choć Zamojski początkowo podchodzi sceptycznie do jej opowieści, podejmuje się rozwiązania tej skomplikowanej sprawy. Wkrótce okazuje się, że zagadka kryje w sobie wiele warstw, a każda z nich prowadzi do kolejnych, zaskakujących odkryć.

Motyw zaginięcia całej rodziny jest szczególnie interesujący – rzadko zdarza się, by tego typu wątek został poprowadzony tak wiarygodnie i konsekwentnie. Kinga Wójcik sprawnie łączy go z legendą o Niebieskich Źródłach, dodając fabule mrocznego uroku. Rezerwat przyrody, w którym rozgrywa się część akcji, staje się niemal pełnoprawnym bohaterem powieści, podkreślając klimat tajemnicy i niepokoju.

Bohaterowie i relacje

Aleksander Zamojski i Roma Sulecka to duet, który wyróżnia się autentycznością i złożonością charakterów. Zamojski, choć profesjonalny i zaangażowany w swoje sprawy, zmaga się z osobistymi troskami, które czynią go bardziej ludzkim. Roma, z kolei, wnosi do historii świeżość i determinację. Delikatne napięcie między tą dwójką – subtelne, ale wyczuwalne – dodaje historii emocjonalnego wymiaru, sugerując, że ich relacja może rozwinąć się w przyszłości.

Postacie drugoplanowe również zostały starannie nakreślone. Każda z nich ma swoje sekrety i motywacje, co sprawia, że powieść jest nie tylko historią kryminalną, ale także studium ludzkiej natury.

Styl i konstrukcja fabuły

Kinga Wójcik imponuje umiejętnością tworzenia przemyślanej i skomplikowanej intrygi. Wątki prowadzone są równolegle, a następnie subtelnie przeplatają się, tworząc spójną i logiczną całość. Czytelnik nie czuje się zagubiony, mimo wielowątkowości – autorka z precyzją prowadzi go przez kolejne etapy śledztwa, stopniowo odkrywając tajemnice.

Język powieści jest barwny, ale przystępny. Opisy przyrody i miejsc są sugestywne, wprowadzając czytelnika w wyjątkowy klimat. Dialogi brzmią naturalnie, co dodatkowo wzmacnia autentyczność postaci.

„Wywierzysko” to świetnie skonstruowany kryminał, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Motyw zaginięcia, w połączeniu z legendą o Niebieskich Źródłach, nadaje historii unikalny charakter, a przemyślana fabuła i dobrze zarysowani bohaterowie sprawiają, że trudno oderwać się od lektury.

To książka, która zadowoli zarówno miłośników kryminałów, jak i tych, którzy szukają w literaturze głębszych emocji i refleksji. Polecam również wcześniejszy tom cyklu, „Trzcinowisko”, który wprowadza czytelnika w świat Zamojskiego i Suleckiej.

Ocena: 9/10
Czy znacie inne serie Kingi Wójcik? Jeśli nie, warto przyjrzeć się jej twórczości – szczególnie cyklowi z Agatą i Sławkiem, który również cieszy się uznaniem czytelników.

Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka

Ola Załęska