0
0
Pandemia koronawirusa wywróciła nasze życie do góry nogami w wielu aspektach. Restrykcje spowodowane ochroną przed COVID-19 zrewolucjonizowały między innymi proces kształcenia dzieci i młodzieży, w którym główny ciężar przejęła nauka zdalna. Niestety nauczanie online niesie za sobą także negatywne skutki dla organizmu. Lekarze i specjaliści zachęcają, aby w minimalizowaniu uwidaczniających się dolegliwości korzystać z nowoczesnych metod
Medycy otwarcie mówią już o trzeciej fali koronawirusa. Pierwsze dwie spowodowały liczne ograniczenia w szkołach i przeniosły naukę, zwłaszcza wśród dzieci z klas 4-8 w szkołach podstawowych i młodzieży ze szkół średnich do ich domów. Choć nauka zdalna ma za zadanie ograniczać rozprzestrzenianie się patogenów powodujących COVID-19, to jednak ma również ona negatywny wpływ na profilaktykę i zdrowy tryb życia.
Z amerykańsko-chińskich badań wynika, że rozpowszechnienie krótkowzroczności wśród dzieci w pandemicznym 2020 roku wzrosło nawet trzykrotnie i było ono znacznie wyższe od skrajnych odsetek tej dolegliwości stwierdzanych w poszczególnych latach okresu 2015-19. Krajowe statystyki pokazują, że około 10 proc. najmłodszych uczniów ma krótkowzroczność. W kolejnych latach wada się pogłębia, bowiem ocenia się, że 50 procent absolwentów uczelni wyższych w Polsce boryka się z krótkowzrocznością i innymi problemami ze wzrokiem.
Syndromy lockdownu
Złe nawyki generowane przez naukę zdalną to przede wszystkim brak ruchu, ale również regularne, wielogodzinne przebywanie przed ekranem monitora, które ma ujemny wpływ zwłaszcza na oczy. Wpatrując się w ekran, każdy, nie tylko młody człowiek, o wiele rzadziej mruga, czego następstwem jest m.in. suchość gałki ocznej. Różne objawy charakteryzują się między innymi uczuciem pieczenia i swędzenia oczu, zmęczenia wzroku, łzawieniem, zaczerwienieniem, problemami z ostrością przy przenoszeniu wzroku na inne przedmioty czy odczuwaniem „piasku” pod powiekami.
Amerykańscy naukowcy już w połowie lat 90. opisali takie schorzenie jako CVS – syndrom widzenia komputerowego. W nawiązaniu do tego WHO szacuje, że w 2050 roku nawet połowa populacji będzie cierpiała na krótkowzroczność. Dlatego według Światowej Organizacji Zdrowia odległość od monitora powinna wynosić minimum 40 cm. Wprowadzenie e-szkoły skutkuje tym, że blisko 5 mln dzieci i młodzieży w Polsce podczas lockdownu codziennie przebywa przed monitorem przez ponad 10 godzin na dobę. To 2-3 razy więcej niż przed wybuchem pandemii. Ministerstwo Edukacji i Nauki już zapowiedziało zlecenie – w porozumieniu z okulistami – przeprowadzenia przesiewowych badań, które mają dać szczegółową odpowiedź na przyczyny tego stanu rzeczy.
Sytuację pogarszają dodatkowe czynniki – nieświadomość wady wzroku, brak jej korekcji, niewłaściwe oświetlenie do pracy, problemy z ustawieniem pozycja ciała czy błyski. Mogą one wzmagać dyskomfort i pogłębiać nieskorygowane problemy wzrokowe. Lekceważenie tych kwestii jest szczególnie niebezpieczne w przypadku dzieci, których widzenie cały czas się kształtuje.
Dojrzewająca wada wzroku
A to właśnie najczęściej w okresie dojrzewania rozwija się krótkowzroczność. Postępująca wada to poważny problem dla pacjentów. Istnieje wiele metod jej leczenia, a przyczyny powstania i progresji są według lekarzy-okulistów bardzo złożone i różnorodne. Począwszy od leków porażających akomodację, obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe, preparatów witaminowych i biostymulujących, bifokalnej korekcji okularowej, kończąc na metodach chirurgicznych wzmocnienia tylnego bieguna gałki ocznej. Żadna z tych metod leczenia nie ma jednak odpowiedniej skuteczności.
Krótkowzroczność przeważnie wynika z wydłużenia osi gałki ocznej. To dlatego krótkowidz ma problem z widzeniem na odległość, choć bardzo dobrze widzi z bliska. Niestety wada może się pogłębiać ze względu na złe nawyki i tryb życia, gdy nauka czy praca wymagają siedzenia przed komputerem i patrzeniem z bliska na promieniowanie urządzeń multimedialnych.
– Obecnie praktycznie wszyscy pacjenci w wieku do 18 lat oraz ich rodzice są zaniepokojeni ciągłym postępowaniem krótkowzroczności z powodu długotrwałego przebywania przed monitorem komputera czy wpatrywania się z bliskiej odległości w ekran smartfona, co wymusza potrzebę stosowania coraz silniejszych okularów. Ortokorekcja przeznaczona jest dla dzieci od 9-10 roku życia, jak również dla młodzieży i dorosłych, ale pod pewnymi warunkami i po konsultacjach medycznych. Szczególnie polecana jest dla tych, którzy lubią sport i aktywny tryb życia. Największą skuteczność ma u krótkowidzów do -4,5 dioptrii z niewielkim astygmatyzmem – mówi lek. med. Oxana Borissova, założycielka Wrocławskiej Kliniki Eye Laser Center – Centrum Dobrego Wzroku, która jako pierwsza w Polsce w 2003 roku wprowadziła do swojej oferty ortokorekcje i przez niemal dwie dekady zebrała w tej kwestii ogromne doświadczenie.
Korekcja wady wzroku we śnie
Współczesna medycyna pozwala jednak, aby wada wzroku u młodzieży korygowała się podczas snu. Dzięki ortokorekcji wada może hamować lub zmniejszyć swój wzrost i nie trzeba już nosić okularów ani soczewek na co dzień. Poza satysfakcją pacjentów, bardzo ważnym wskazaniem do zastosowania tej metody jest nadzieja na stabilizację powiększającej się wady w trakcie używania soczewek ortokorekcyjnych. Na czym polega ich działanie?
U osoby, która ma dobry wzrok, obraz widzianego przedmiotu powstaje na siatkówce oka. U krótkowidza tworzy się on przed siatkówką, ponieważ gałka oczna jest zbyt duża. Ortosoczewka, która jest wykonana z twardego materiału, spłaszcza rogówkę, nadając jej bardziej płaski kształt. Dzięki temu promienie padają na siatkówkę we właściwym miejscu. Dlatego w ciągu dnia widzimy ostro. Na noc trzeba znów założyć soczewki, ponieważ efekt spłaszczenia rogówki nie jest trwały.
Jak to wygląda w praktyce? – Gdy rano dzwoni budzik albo mama każe wstawać, po prostu trzeba ściągnąć ortosoczewki. Dzięki ortokorekcji przez cały dzień nie trzeba nosić okularów, ani soczewek, ani żadnych innych niewygodnych pomocy optycznych. Tak, jak poduszka podczas snu dopasowuje się do głowy, tak oczy dopasowują się do kształtu ortosoczewki. Kiedy poduszka jest ułożona odpowiednio, wtedy dobrze się wyśpisz. Podobnie jest ze wzrokiem. Widzisz ostro i wyraźnie, gdy rogówka ma odpowiedni kształt. Ortosoczewki zakładasz wieczorem, ściągasz rano i przez cały dzień nie musisz nosić żadnych okularów, ani soczewek – dodaje lek. med. Oxana Borissova.
Sen na poprawę widzenia
Ortokorekcja pozwala stworzyć takie warunki optyczne dla oka, jakie występują w zdrowym oku. Ortosoczewkę zakłada się do oka tylko w nocy, a w dzień pacjent nie potrzebuje żadnej pomocy optycznej, mając pełną ostrość wzroku. Efekty obniżenia postępowania krótkowzroczności u dzieci przy wykorzystaniu ortokorekcji są więc najbardziej optymalne. Ortokorekcja powoduje zmniejszenie postępowania krótkowzroczności u pacjentów w wieku od 9 do 18 lat. U młodszych pacjentów ich stosowanie jest utrudnione ze względu trudności w zakładaniu i zdejmowaniu ortosoczewek. W większości przypadków pacjentów stosujących ortosoczewki nie jest potrzebna coroczna zmiana ich wartości, tak jak bywa to u pacjentów używających okularów.
Ostrość wzroku oraz stabilność korekcji wady zależy od centracji soczewki i szerokości centralnej strefy spłaszczenia rogówki. Z tego względu ortosoczewki dobiera się tylko za pomocą keratotopografii. Aby były idealnie dopasowane, należy wziąć pod uwagę nie tylko wielkość wady, lecz w większym stopniu geometrię rogówki oraz inne parametry zmiany kształtu rogówki od centrum ku obwodowi.
Chciałbyś, aby twoje dziecko wreszcie bez okularów i żadnych innych pomocy optycznych mogło biegać, jeździć na rowerze, pływać, czytać, tańczyć, grać na komputerze, puszczać latawce, uczyć się, bawić w chowanego, jeździć na rolkach, skakać na trampolinie, bawić się w berka, jeździć na wycieczki, wyprowadzać psa, oglądać telewizję, zjeżdżać ze ślizgawki, kręcić się na karuzeli, strzelać z procy, malować, rysować? To jest możliwe za sprawą ortokorekcji.
Average Rating